ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ nZEB

Sustainable Building

TO ΚΤΙΡΙΟ ΣΧΕΔΟΝ ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (nZEB-nearly Zero Energy Building) ΚΑΙ Η ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗ

Το «Εθνικό Σχέδιο αύξησης του αριθμού των κτιρίων με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας», η έγκριση του οποίου αναρτήθηκε στο διαδίκτυο στις 27/11/2018, περιγράφει ρητά τις δράσεις που πρέπει να υϊοθετηθούν προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός των κτιρίων με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που τίθενται με το άρθρο 9 του ν.4122/2013 για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων (Α’ 42). Σύμφωνα δε με το ίδιο άρθρο 9 του ν.4122/2013, που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2010/31/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου στο εθνικό δίκαιο,  «από 1.1.2021, όλα τα νέα κτίρια πρέπει να είναι κτίρια σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας, ενώ για τα νέα κτίρια που στεγάζουν υπηρεσίες του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, η υποχρέωση αυτή τίθεται σε ισχύ από 1.1.2019. Και για να χαρακτηριστεί ένα κτίριο ως Κτίριο με Σχεδόν Μηδενική Κατανάλωση Ενέργειας (ΚΣΜΚΕ), πρέπει:

α) να κατατάσσεται τουλάχιστον στην ενεργειακή κατηγορία Α, αν είναι νέο κτίριο,

β) να κατατάσσεται τουλάχιστον στην ενεργειακή κατηγορία Β+, αν είναι υφιστάμενο κτίριο.

Στις ανωτέρω κατηγορίες ο αριθμητικός δείκτης κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας είναι αυτός που προκύπτει από την εφαρμογή του Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ)».

 

Σύμφωνα με τα παραπάνω κατανοούμε πως η δημιουργία ενός νέου ή η αναβάθμιση ενός υπάρχοντος κτιρίου σε nZEB, δεν αποτελεί απλή υπόθεση. Δεν αποτελεί ζήτημα παρέμβασης σε έναν μόνο τομέα της κατασκευής, αλλά μια συνισταμένη μέτρων αναβάθμισης στο κτίριο, από τα οποία δεν έχουμε την πολυτέλεια να παραβλέψουμε κανένα. Είναι άσκοπο, για παράδειγμα, κάποιος να επικεντρωθεί στην αναβάθμιση των κουφωμάτων του κτιρίου εάν παράλληλα δεν φροντίσει για την επαρκή θερμομόνωση του κελύφους του. Είναι αναποτελεσματικό να επενδύουμε απλώς και μόνο στην παραγωγή ενέργειας μέσω ΑΠΕ στο κτίριο εάν οι ηλεκτρικές συσκευές που χρησιμοποιούμε δεν είναι υψηλής ενεργειακής απόδοσης και χαμηλής κατανάλωσης κ.ο.κ.

Συγκεκριμένα σε ότι αφορά τη θερμομόνωση του κελύφους ενός κτιρίου, σύμφωνα με τον πίνακα Γ1 του ισχύοντος ΚΕΝΑΚ (Ιούλιος 2017), για έναν τοίχο σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα σε νέο κτίριο στην κλιματική ζώνη Β’ (Αθήνα), ο μέγιστος επιτρεπόμενος συντελεστής θερμοπερατότητας U είναι 0,45 W/m2K. Για μονωτικό υλικό συνεπώς με έναν τυπικό συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας λ=0,035 W/mK, το απαιτούμενο πάχος μόνωσης θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 80mm. Εάν δεχθούμε πως ένα τυπικό νέο κτίριο που χτίζεται σήμερα και εντάσσεται στις κατηγορίες Β ή Β+ σύμφωνα με τα ισχύοντα, θα πρέπει πλέον βάσει των νέων δεδομένων απαραίτητα να κατασκευαστεί με τρόπο που να το κατατάσσει στην κατηγορία Α, αντιλαμβανόμαστε πως οι προβλεπόμενες ενεργειακές καταναλώσεις του σε (kWh/m2a) πρέπει να μειωθούν περίπου στο ήμισυ. (βλέπε ακόλουθο πίνακα, πηγή: Εθνικό Σχέδιο αύξησης του αριθμού των κτιρίων με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας).

Βέβαια, η ραγδαία αναβάθμιση ενεργειακής κατηγορίας για ένα κτίριο είναι προφανώς ζήτημα συνδυασμού πολλών παραγόντων και είναι αδύνατο να συμβεί μόνο με εφαρμογή ενός μέτρου. Σίγουρα όμως συμπεραίνουμε πως ο πίνακας Γ1 του ισχύοντος ΚΕΝΑΚ κρίνεται ήδη απαρχαιωμένος και οφείλει να αναθεωρηθεί. Με λίγα λόγια, τα πάχη μόνωσης που επιλέγει κάποιος να εφαρμόσει στους τοίχους του κτιρίου του, πρέπει να αυξηθούν σημαντικά.

Επισκεφθείτε τη σελίδα ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ μας για να ανακαλύψετε τους τρόπους που οι λύσεις μας συμβάλλουν στην ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων.

Κατεβάστε από εδώ το Εθνικό Σχέδιο αύξησης του αριθμού των κτιρίων με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας (Αρθρο 9, Οδηγίας 2010/31/ΕΕ για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων).